Халед Хоссейнигийн зохиолууд дайн, сүйрлээр хязгаарлагдаагүй Афганистаны амьдралыг харуулжээ. Тэрээр эх орондоо болж буй үйл явдлыг алсаас харахын зовлон шаналал, бухимдлын талаар The Times-т өгсөн ярилцлагыг хүргэж байна.
-Афганистаны ирээдүйн талаарх таны бодол хэрхэн өөрчлөгдсөн бэ?
-Би 2003 оны эхээр Афганистанд байсан. Тэр үед бослого хөдөлгөөн бараг байгаагүй. Жендэрийн тэгш байдал, охид, эмэгтэйчүүдийн эрх, нээлттэй, төлөөлөл бүхий улс төрийн үйл явцад оролцох боломжтой. Улс орон хаашаа чиглэж байна вэ гэсэн маш өөдрөг үзэлтэй байсан.
Олон жилийн туршид бид хүлээлтээ өөрчилж, цаг хугацаа өнгөрөхөд энэ нь зүгээр л мөрөөдөл байсан гэж найдах болсон, гэхдээ бидний найдаж болох зүйл бол ядаж авлига, бүх төрлийн асуудалтай эвдэрсэн ардчилал юм. Сүүлийн 20 жилийн хугацаанд Афганистанд маш их дэвшил гарсан. Энэ нь надад итгэл найдвар өгсөн юм. Мэдээжийн хэрэг, сүүлийн хоёр жилийн хугацаанд эдгээр итгэл найдвар буурсан. Сүүлийн хэдэн өдрүүдэд тэд үнэхээр дарагдлаа.
-Афганистан, Афган хүмүүсийг илүү сайн ойлгохын тулд хүмүүс юу уншиж байх ёстой вэ?
-Тэд түүхийн ном унших ёстой. Тэд Афганистаныг үнэхээр мэддэг, сайн мэддэг хүмүүсийг уншиж байх ёстой. Олон хүмүүс миний номонд найдаж Афганистан гэж юу болохыг олж мэдсэн бөгөөд энэ нь дажгүй, гэхдээ би хэзээ ч Афганистаны амьдрал гэж юу болохыг өөрийн номоор илэрхийлэхийг хүсээгүй. Хүмүүс үүнээс илүү гүнзгий ухаж, түүхийн ном уншиж, Афганистаны талаар ийм замаар илүү ихийг мэдэж авна гэж найдаж байна.
-Таны номнуудын эрэлт их байсан. Тэдний нэгийг нь анх удаа авч байгаа хүмүүст хэлэхийг хүсч байгаа зүйл байна уу?
-Эдгээр нь үлгэрүүд юм. Энэ бол 1980 оноос хойш цөллөгт амьдарч байсан хүнийүзэл бодол. Хүмүүс намайг Афганистаны элчин сайд эсвэл Афганистаны төлөөлөгч гэж андуурахгүй байх тал дээр би үргэлж анхааралтай ханддаг байсан. Би тэнд удаан амьдарсангүй.
Гэхдээ би хэтийн төлөвтэй, тэнд байгаа хүмүүстэй, газар нутагтай, соёлтой, түүх, өв уламжлалтай гүн гүнзгий хайр сэтгэл, сэтгэл хөдлөлийн нарийн нандин холбоотой. Миний номнууд Афганистан гэж юу болох талаар ердийн түүхээс гадна бага зэрэг ойлголт өгөх болно гэж найдаж байна.
Б.Бүжлхамаа
www,nytimes.com